"Ζωή αποδημητική", της Διώνης Δημητριάδου
Η συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Διώνη Δημητριάδου δημοσιεύει στο Fractal την δική της ανάγνωση στο ΚΑΡΜΠΟΝ.
Γράφει: " Είναι σημαντικό για τα σημερινά λογοτεχνικά πράγματα να συναντάς ένα μυθιστόρημα με χαρακτήρες, με πλοκή, με θέμα πάνω απ’ όλα. Ο Γιώργος Κούβας, «ξαναδιαβάζει» τις βασικές αρχές ενός μυθιστορήματος."
"Ζωή πραγματική, ζωή φαντασιακή, αλληλοσυμπληρούμενες εικόνες. Αυτό που ζεις και αυτό που λαχταράς να ζήσεις. Αυτό το τελευταίο χτίζεται μέσα από νοητικούς μηχανισμούς, και το περιεχόμενό του εμπλουτίζεται καθώς προχωράει η άλλη ζωή όλο και πιο πολύ στην καθημερινή της πεζότητα. Την πραγματικότητα τη διυλίζουμε μέσα από τα συναισθήματα, τον εικονικό κόσμο τον χτίζουμε με τον νου. Ο ήρωας της ιστορίας του Γιώργου Κούβα φαίνεται αποφασισμένος να επιλέξει ανάμεσα στις δύο εκδοχές της ζωής. Και επιλέγει τη δεύτερη, την αποδημητική, όπως εύστοχα την ονομάζει, γιατί μέσω αυτής καθίσταται δυνατή και η μακροημέρευση της πρώτης. Ξεφεύγοντας από το περιβάλλον της πραγματικής ζωής εισχωρεί στον εικονικό κόσμο, τον χώρο των επιθυμητών πραγμάτων παρέχοντας στον εαυτό του την πληρότητα της ύπαρξης. Η επινόηση του συγγραφέα ενδιαφέρουσα έως και ανατρεπτική: η εισχώρηση στο εικονικό περιβάλλον δεν θα γίνει μέσω μιας νοητικής διεργασίας αλλά μέσω μιας αίσθησης, της ακοής. Έτσι, κατά τη συγγραφική λογική, οι δύο ζωές θα ενωθούν, όπως δένει ομαλά το υπαρκτό με το φαντασιακό. Σ’ αυτή την ένωση επάνω δομείται όλη η ιστορία."
